میکرگراف دیگه واااقعا داره اشک منو در میاره! هی خودم رو قانع میکنم که باشه آقا… درست میشه، دیگه بعدش رواله! ولی نه، هی هر دفه یه جاییش رو درست میکنم از یه جای دیگه شروع میکنه به لنگیدن.
آقا بذار بگم چه شکلیه. اینطوریه که یه آچر بدی دست یه بچه 12 ساله و بگی از روی این دستور العمل چینی، یه بنز آبی رو باز کن و ری‌تیون کن ازش یه شلبی‌موستانگ قرمز درست کن! دقیقا همین! خب الان باید چکارش کنم اینو!! هم اون بنزه ناکارآمد میشه هم اون بچه از زندگیش سیر!
حالا نمیگم باز که ترمینیت و اینا میکنمش. نه. ولی خب این رسمش نیست واقعا. بار کج به مقصد نمیرسه! ولی خب باید برسه! و این تناقضی فرساینده و خسته‌کننده واقعا حوصله‌م رو برده. وسط این همه مشغله، وسط این همه بی زمانی، یه تایم خالی میکنم برای میکروگراف و میبینم که نخیر!! یکبار قیف نیست، یکبار دیگ نیست یه بار قیر!
وقتی کار تیمی از هم میپاشه اصلا شک نکنید و کلش رو ترمینیت کنید که اینطوری آرد نشید لای چرخ آسیاب! مثل من نباشید!
جدا چرا بیخیال نمیشم؟؟ هان؟!
🙂